มมร. อส. ..ส่งเสริมและสนับสนุนการทำวิจัยในลักษณะชุดโครงการวิจัยเกี่ยวกับ
"การศึกษา/ทักษะศตวรรษที่ 21"
และให้ความสำคัญกับ "การบริหารการศึกษาระดับสถานศึกษา
เน้นการเสริมสร้างคุณภาพการสอนเพื่อการเรียนรู้ /
เน้นการพัฒนาครูที่มีผลสืบเนื่องต่อการพัฒนานักเรียน"
ทำไมให้ความสำคัญกับประเด็นเกี่ยวกับการศึกษา/ทักษะศตวรรษที่
21 ?
Churches (2008), Eaton (2011),
Heick (2012), Kamat (2012),
Kay (2012), Latham (n.d.), March (2012),
Prenksy (2009), St George's College
(n.d.), The Journal (2000) และ Waugh (2011)
ให้ทัศนะสอดคล้องกันว่า
การบริหารการศึกษาในปัจจุบัน
ส่วนใหญ่ยังเป็นไปตามกระบวนทัศน์ศตวรรษที่ 20
การที่จะเปลี่ยนเป็นกระบวนทัศน์ศตวรรษที่ 21 นั้น
เป็นเรื่องไม่ง่าย เพราะแม้ในยามที่นึกถึงภาพการศึกษา
คนก็ยังคงมองเห็นเป็นภาพการศึกษาแบบเดิมอย่างที่เคยเป็นมา
แต่แม้จะเป็นเรื่องยาก
ก็ต้องมุ่งการเปลี่ยนแปลงสู่กระบวนทัศน์ศตวรรษที่ 21
ทำไมให้ความสำคัญกับการบริหารการศึกษาในระดับสถานศึกษา
เน้นเพื่อเสริมสร้างคุณภาพการสอนและการเรียนรู้
/ เน้นการพัฒนาครูที่มีผลสืบเนื่องต่อการพัฒนานักเรียน ?
Kashyap (n.d.)
ให้ทัศนะถึง ขอบเขตการบริหารการศึกษาว่ามีหลายมิติ คือ 1)
ครอบคลุมทุกระดับการศึกษา คือ ก่อนประถมศึกษาหรือก่อนวัยเรียน
ประถมศึกษา มัธยมศึกษาตอนต้น มัธยมศึกษาตอนปลายหรือหลังมัธยมศึกษา
และอุดมศึกษา 2) ครอบคลุมการศึกษาทุกรูปแบบ เช่น
การศึกษาอย่างเป็นทางการ การศึกษานอกระบบและการศึกษาผู้ใหญ่
การศึกษาทั่วไป อาชีวศึกษา การศึกษาพิเศษ การศึกษาครู
การศึกษาแบบบูรณาการ และการศึกษาด้านเทคนิคและวิชาชีพ
รวมถึงวิศวกรรม การแพทย์ และการศึกษาคอมพิวเตอร์ 3)
รวมทุกประเภทและกลยุทธ์ของการจัดการ เช่น การบริหารแบบประชาธิปไตย
การบริหารแบบเผด็จการ 4) ครอบคลุมการจัดการ
(Management) เช่น การวางแผน การจัดงาน
การสั่งการ การประสานงาน การกำกับดูแล การควบคุม และการประเมิน และ
5) เกิดขึ้นในระดับต่าง ๆ คือ ระดับส่วนกลาง ระดับภูมิภาค
ระดับจังหวัด ระดับอำเภอ ระดับเขตพื้นที่ และระดับสถานศึกษา
ในระดับต่าง ๆ เหล่านี้
การบริหารการศึกษาระดับสถานศึกษา
(คือ โรงเรียน วิทยาลัย มหาวิทยาลัย หรือชื่อเรียกอื่นๆ)
มีความสำคัญ เนื่องจากเป็นฐานปฏิบัติที่เป็นจริง
ที่ส่งผลลัพธ์ต่อผลผลิตทางการศึกษาที่สำคัญ คือ ผู้เรียน ดังนั้น
ในการบริหารการศึกษาในระดับสถานศึกษาจึงประกอบด้วยกิจกรรมและโปรแกรมต่างๆ
ที่เกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับ
"การสอน" และ "การเรียนรู้" เพื่อ "คุณภาพของผู้เรียน"
Amadi (2008),
Bamte (n.d.), Dhammei (2022), Kochhar (2011), Nasib (2018)
และ Zakir (2012)
ให้ทัศนะสอดคล้องกันว่า การบริหารการศึกษามีองค์ประกอบสำคัญสองส่วน
คือ “วิถีปฏิบัติ-จุดหมาย (Means-End)”
ส่วนที่เป็น “จุดหมาย (End)”
เป็นวัตถุประสงค์ที่คาดหวังให้ได้ผลผลิตจากระบบการศึกษาที่มีคุณภาพ
คือ "ผู้เรียน" และส่วนที่เป็น “วิถีปฏิบัติ (Means)” เป็นกระบวนการเพื่อการปฏิบัติให้บรรลุผลในวัตถุประสงค์ที่คาดหวัง
เพื่อให้มีอิทธิพลต่อการเสริมสร้างคุณภาพ "การสอน" และ
"การเรียนรู้" ที่จะส่งผลต่อเนื่องถึง "คุณภาพของผู้เรียน"